Ik vertrek, wij vertrekken, …

Ik vertrek, wij vertrekken, wij zijn vertrokken

Een persoonlijk blog na afloop van de Vertrekkersdag op 9 november 2019 in Eemnes

“Ooit gaan we op wereldreis. Zeilend. Vóór onze veertigste.” Dit beloofden wij elkaar vijf jaar geleden op dertigjarige leeftijd, nadat we met ons 22 voets scheepje van Brabant naar België waren gezeild. Waar het in de eerste jaren nog vooral bij dromen bleef, maakten we bewust en onbewust steeds meer keuzes die deze ambitieuze droom realistischer maakte. Op het moment dat Zeilen mei 2018 op de mat viel en de cover schreeuwde “De wereld rond met 50.000 euro. Zo doe je dat!” realiseerden Niels en ik dat het stipje op de horizon minder onbereikbaar was dan we dachten.

1001 keuzes

Vanaf dat moment zijn we in een stroomversnelling terecht gekomen. En daarmee passeren er zo’n 1001 keuzes om in een even gelijk aantal nachten te maken. Deze jarenlange voorpret kan dan ook duizelingwekkend zijn. Naast Zeilen biedt de jaarlijkse Vertrekkersdag van Toerzeilers dan ook veel interessante informatie in de vorm van lezingen, workshops en kennismakingen. Een feest van herkenning, want iedereen zoekt naarstig antwoorden op uiteenlopende en veelal soortgelijke vragen. Onze vijf belangrijkste keuzes konden we dan ook mooi op deze dag toetsen:

Keuze 1: Ik vertrek

Op welk moment beslis je te gaan vertrekken? Op de Vertrekkersdag blijkt dat de een wacht op het welverdiende pensioen, de ander gaat nog vlak voordat er (klein)kinderen komen, weer anderen gaan met het hele gezin. Wij willen gewoonweg niet langer wachten, want van uitstel komt mogelijk afstel. Natuurlijk zijn deze uiteenlopende overwegingen vrij rationeel. Dus wanneer besluit je vanuit je hart? Aan het einde van onzelaatste zomervakantie voeren we door de nacht langs de Zuid Engelse kust. Ondanks de zwoele nacht met een prachtige sterrenhemel waren er een paar tegenstrijdigheden. Naast het feit dat de tijdslimiet van drie zeilweken onze reis beperkte, hadden we nu zowel wind als stroom tegen. En plots ook twee schepen tegen. Na radiocontact bleken het vertrekkers te zijn die een paar dagen geleden de trossen los hadden gegooid. Zij gingen wel met de flow mee. Het liefst gooiden we direct het roer om. Daar, op dat moment, viel het definitieve besluit: volgend jaar vertrekken wij!

Zeilend ter hoogte van The White Cliffs of Dover

Keuze 2: Het (drijvende) huis

Te Koop staat er op het huis waar we tien jaar samen gewoond hebben. Het idee om hier een burgerlijk bestaan op te bouwen is door de jaren heen verruild voor een drijvend huis. Niet heel gek eigenlijk, want nog voordat we gingen samenwonen hadden we samen een kajuitzeilbootje. Dit zes meter schuitje knapten we zelf op om er zoete en zoute avonturen mee te beleven. Inmiddels zijn we vier schepen verder en deze laatste wordt ons drijvend huisje. Waarom niet Te Huur? Sommige verhuren vanwege het vangnet bij terugkomst en/of als maandelijks inkomen. Wij hebben verkocht vanwege de uitkerende spaarhypotheek en om de ultieme vrijheid te beleven. Het schip is vanaf vertrek het enige dat we echt bezitten.

Keuze 3: Refit of fit genoeg

De keuze van het schip is meestal gestoeld op het budget en het nautische referentiekader van de schipper. Wij zijn ooit klein begonnen en hebben vele boeken verslonden waarbij merendeel van de schepen rond de 30 voet waren; in die tijd was dat heel groot. Anno 2019 lijkt onze Taling 33 al beneden gemiddeld en op de Vertrekkersdag wordt dit ook bevestigd. Maar wij weten haar lengte en leeftijd zeker te waarderen. Wij kozen voor een polyester schip uit 1988; zeer degelijke en zware uitvoering van bijna zeven ton. Soms kiest men voor staal vanwege de lagere prijs, de zwaarte en het onderhoudsgemak. Dit laatste kan ook erg tijdrovend zijn overigens. Een enkel kiest voor hout of aluminium. We hebben het schip in een jaar tijd goed leren kennen door er alle seizoenen mee te varen. Zo kregen we vertrouwen in haar, konden we de klussen prioriteren en een realistisch vertrekdatum plannen. Anderen kiezen voor een gehele refit, gaan vanaf de koop meteen aan de slag en vertrekken zodra ze klaar zijn… Alhoewel, klaar is niemand volledig voor vertrek. Het algemene devies dat we vaak horen: Ga. Zo. Snel. Mogelijk! Bovendien kun je onderweg ook nog klussen, of je nu wilt of niet.

Keuze 4: Een rondje…

Op ons naamkaartje staat extra vermeld ‘Rondje Wereld’. Blijkbaar is dat, naast een ‘Rondje Atlantic’, de meest gangbare keuze voor een reis van minimaal een jaar. Ik vond het altijd een beetje uit de hoogte als iemand een rondje zei, maar blijkbaar is het een vakterm. Net als Vertrokkers. Dat zijn zeilreizigers die onderweg of terug zijn van hun rondje. Op de Vertrekkersdag werden twee lezingen gegeven van beide smaken. De bemanning van de 34 vertrekkende schepen in spé hing aan de lippen van deze twee Vertrokkers. Eigenlijk weten we nog niet of we echt de wereld rond gaan, maar een wereldreis gaat het sowieso worden. Het eerste jaar gaan we voor de gangbare kokosnoten route: via de Zuid Engelse kust, de Golf van Biskaje over naar Spanje, langs Portugal, hopelijk Marokko, de Canarische eilanden, Kaapverdië en dan de grote Atlantische oversteek naar de Carieb. Oh, en Suriname! Vanaf daar beslissen we verder, herhalen we met regelmaat binnen onze kenniskring. De route is namelijk de meest gestelde vraag.

Keuze 5: Afscheidsfeest

Een afscheidsfeest is bijna een gegeven onder de vertrekkers. Het is denk ik ook een belangrijk sociaal event en dit willen we dan ook zeker organiseren in de maand van vertrek. Eigenlijk is het afscheidsfeest al lang aan de gang, want vanaf het moment dat we het vertrekplan aan iemand vertellen gaat er vrijwel geen contactmoment voorbij zonder dat wij of zij erover beginnen. Wij kozen ervoor om vanaf het begin al onze droom met familie en vrienden te delen. Op deze manier kunnen ook zij zich mentaal voorbereiden op ons toekomstig plan en het gemis. Op het werk hebben we het onlangs verteld, vlak na de zomervakantie, toen de vertrekdatum concreter was geworden. We hebben het niet over onbetaald verlof of andere intentieverklaringen; dat past niet bij een werkgever en ook niet bij het vrijheidsgevoel dat wij willen nastreven. De tweede meest gestelde vraag uit onze omgeving luidt dan ook: “Maar wat ga je dan doen als je terug bent?” Die keuze hoeven we voorlopig nog niet te maken. Laten we eerst maar eens vertrekken!

Veel dank aan De Toerzeilers voor het organiseren van deze informatieve Vertrekkersdag, inclusief de befaamde vertrekkerskroket bij de lunch en een uitgebreid diner. De bemanning kijkt nu al uit naar de Zeilen Vertrekkersdag op 28 maart 2020.